عینک آفتابی یک پوشش چشمی است که برای حفاظت از آن در مقابل خطرات بخش آبی طیف نور مرئی و ماوراء بنفش طراحی شده است. چشم‌پزشکان استفاده از آن را برای همه افراد در طول روز توصیه می‌کنند. همچنین استفاده از آن بعد از برخی از اعمال چشمی مانند لیزیک، لازک و PRK الزامی می‌باشد.

در گذشته‌های دور اسکیموها برای محافظت از چشم خود در برابر نور شدید آفتاب، یک شکاف باریک روی عینک چوبی ایجاد کرده و از داخل آن به اطراف نگاه می‌کردند (تصویر 1).

شکاف باریک روی عینک چوبی برای مهار نور شدید بازتابی از سطح برف
تصویر 1 شکاف باریک روی عینک چوبی برای مهار نور شدید بازتابی از سطح برف

کاتاراکت يا آب مروارید به كدر شدن عدسی چشم گفته مى‌شود. وقتی ما به چیزی نگاه می‌کنیم نور از مردمک چشم عبور کرده و توسط عدسی بر روی شبکیه چشم (لایه حساس به نور در پشت چشم) متمرکز می‎شود. عدسى تا سن چهل سالگی (سن شروع پیر چشمی) با تغيير شكل خود مثل دوربين اتوماتيك عمل كرده و توانايى ديدن اجسام دور و نزديك را فراهم می‌نماید. به منظور تمرکز مناسب نور بر روی شبکیه چشم، عدسی باید شفاف و انعطاف پذير باشد.

عدسى عمدتاً از آب و پروتئين ساخته شده است. با افزايش سن و تغيير تركيب عدسى، پروتئين‌ها در بعضى نقاط عدسى تجمع یافته و باعث كدورت عدسى می‌شوند. کدورت عدسی یک پدیده طبیعی و وابسته به سن بوده که بعد از چهل سالگی در تمامی افراد اتفاق می‌افتد. چشم پزشکان وقتی از واژه کاتاراکت استفاده می‌کنند که این کدورت‌ها باعث کاهش بینایی فرد شده باشد. آب مروارید یکی از شایع‌ترین دلایل كاهش دید است. هیچ دارو یا قطره‌ای برای درمان آب مروارید وجود ندارد و تنها راه برطرف كردن آن جراحی می‌باشد. بر اساس برخی مطالعات می‌توان با مصرف ویتامین C، E و افزایش مصرف انواع خاصی از سبزیجات مانند بروکلی و اسفناج از ایجاد و پیشرفت کاتاراکت جلوگیری کرد. در یک مطالعه مصرف اسفناج پخته شده دو بار در هفته، نقش محافظت کننده در برابر ایجاد و پیشرفت کاتاراکت داشته است. ژنتیک نقش مؤثری در ایجاد کاتاراکت دارد. تقریبا نیمی از موارد کاتاراکت ارثی می‌باشند.

 

علائم کاتاراکت

کاتاراکت وابسته به سن به‌تدریج پدیدار می‎شود. به همین علت در مراحل اولیه ایجاد کاتاراکت ممکن است فرد متوجه آن نشود. کاهش آرام حدت بینایی به خصوص برای رانندگی در شب می‌تواند بسیار خطرناک بوده و باعث تصادفات جاده ای گردد. از همین روی به همه افراد توصیه می‎شود بعد از سن چهل‌سالگی به صورت دوره‌ای و منظم به چشم پزشک مراجعه نمایند. این موضوع به‌خصوص در افرادی که به رانندگی و خلبانی اشتغال دارند اهمیت ویژه‌ای دارد.

تاری دید و کم‌نور شدن و یا کاهش درخشندگی و کیفیت رنگ اشیاء می‌تواند نشانگر ابتلا به کاتاراکت در یک یا هر دو چشم باشد. دید همراه با آب مروارید را مى‌توان به دیدن اشیاء از پشت پنجره کثیف تشبيه كرد (تصویر 1).

شبیه‌سازی دید چشم مبتلا به آب مروارید (راست)
تصویر 1، شبیه‌سازی دید چشم مبتلا به آب مروارید (راست)

لنزهای تماسی یک وسیله کوچک پلاستیکی هستند که این امکان را به فرد می‌دهند تا بدون نیاز به عینک دید دقیق داشته باشند (تصویر 1). در اکثر موارد لنزهای تماسی به عنوان جایگزین عینک استفاده می‌شوند. همچنین لنزهای تماسی برای درمان انواع خاصی از بیماری‌های چشمی یا مقاصد زیبایی نیز قابل استفاده هستند.

لنزهای تماسی نرم
تصویر 1 لنزهای تماسی نرم

پیرچشمی (Presbyopia) از دست دادن قدرت تطابق چشم به علت افزایش سن می‌باشد. با ایجاد پیرچشمی دیدن اجسام و تصاویر کوچک از فاصله نزدیک برای افراد دشوار می‎شود. در سنین جوانی عدسی چشم‌ها نرم و انعطاف‌پذیر بوده و شکل خود را به راحتی تغییر می‌دهند تا امکان تمرکز بر روی اشیاء دور یا نزدیک فراهم گردد.

بعد از 40 سالگی، عدسی به تدریج سخت شده و قابلیت تغییر شکل خود را از دست می‌دهد، در نتیجه انجام فعالیت‌های نزدیک از جمله مطالعه مشکل می‎شود. این وضعیت عادی "پیرچشمی" نامیده می‎شود (تصویر 1).

در پیرچشمی در حالی که فرد اجسام دور را واضح می‌بیند قادر به دیدن اجسام نزدیک نیست.
تصویر 1 در پیرچشمی در حالی که فرد اجسام دور را واضح می‌بیند قادر به دیدن اجسام نزدیک نیست.

کراتیت باکتریايى یا زخم میکروبی قرنیه باعث ایجاد درد چشم، کاهش دید، حساسیت به نور، اشکريزش و ترشح چركى می‎شود. این بیماری ممکن است به دنبال استفاده از لنزهاى تماسى، صدمه به چشم يا جراحى‌هاى قرنيه ايجاد شود و اگر بدون درمان باقی بماند ممکن است به نابینایی منجر شود.

استافیلوکوک اورئوس و پسودوموناس‌آئروژینوزا (در استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی)، شایعترین باکتری‌های مسئول ایجاد عفونت قرنیه می‌باشند. کراتیت باکتریائی به دو نوع سطحی و عمقی تقسیم می‎شود.

کراتیت سطحی: لایه‌های بیرونی قرنیه را درگير می‌نماید و پس از بهبودی، اثرى از زخم روی قرنیه باقی نمی‌ماند.

کراتیت عمقی: بر لایه‌های زیرین قرنیه تاثیر گذاشته و بعد از بهبود ممکن است جای زخم (اسکار) روی قرنیه باقی بماند. اگر این اسکار در ناحيه مركزى بوده و در مسير بينايى قرار گيرد، باعث کاهش دید می‎شود.

علل مختلفی باعث خشکی چشم شده و در نتیجه بیمار با احساس ناراحتی‌ در چشم‌ها و اختلال بینایی مراجعه می‌نماید. در این بیماری غلظت لایه اشکی افزایش می‌یابد. طبق بررسی‌های انجام شده بیش از 30 درصد افراد از علایم خشکی چشم رنج می‌برند. اشک یک لایه 10 میکرونی است که تمام سطح خارجی چشم را می‌پوشاند. با توجه به اینکه نور قبل از ورود به چشم باید از این لایه عبور کند، عدم سلامت آن باعث کاهش کیفیت بینایی می‌گردد (تصویر 1).

عبور نور از لایه اشکی
تصویر 1 عبور نور از لایه اشکی